Yazar: Adil KARCI

AYAKKABI TAŞI  –  Sana kaç defa “Gelme artık buraya, git oltanı başka yerde at  Çavuş” demedim mi?    Bak yine cunup gelmişsin, kısmetim kesilecek bugün! –       De get lo, her zebah hep ayni konişiysin, sora da kaç tene balik dutiysin!  Sen demediy mi biye “Cume güni sen gelmediy diye şansim gaçti,  eve eli boş dönmişem?”  Ha bura bakasan, ben siye ugur getirirem, ugur!  Bu […]

 KAĞIT-KALEM Sabah gazetelerine kısaca bir göz attıktan sonra, her zaman olduğu gibi, birkaç bulmaca çözmek amacı ile bir kalem almak için çalışma masamın çekmecesini çektim.  Onlarca tükenmez ve kurşun kalem arasından hangisini alsam diye tereddüt içerisindeyken biraz duraksadım ve kendimi 1952 yılında buldum.                    İlkokula başladığım 1952 yılına kadar evimizde babamın bir dolmakalemi ve de genel kullanım […]

ALO ALO DİKKAT DİKKAT…  –       Allah senin belanı vere! dedi Zahide abla, karanlıkta  elini beyaz perdeye doğru tokat atar gibi sallayarak. –       Yerin yedi kat dibine giresin işşşallahhh! diye tamamladı ablası Hamide.   Çekirdek çıtlamaları birden bire kesilmiş, beddua faslı başlamıştı Esendam sinemasında.  Öyle ya, zengin oğlan kendisine aşık olan saf ve temiz fakir kıza ihanet ederken hala çekirdek […]

DENİZ KOKUSU  Yirmi yıl kadar önce, çocukluğu oraya yakın bir köyde geçmiş olan bir arkadaşımızın önayak olması sonucu, on arkadaş bir olup Adana’nın Saimbeyli İlçesine bağlı Ağsu (Aksu) olarak ün yapmış buz gibi bir su kaynağının hemen yanındaki araziye tek tip evler yaparak küçük bir yayla oluşturmuştuk ve yaylamızın adını da “Aksu Yaylası” koymuştuk. (Şimdi […]

REYHAN Hani avucunu kepçe gibi yapar da baş aşağı çevirip çocuk başı okşarsın ya, işte aynen öyle sağ avucumu  yumup oturduğum masanın kenarında duran, antik Yunan desenleriyle süslenmiş, alt yarısı mavi sırla kaplı toprak saksıdaki  reyhanın yaprakları üzerinde gezdirerek  biraz koku topladım ve daha sonra avucumu burnuma kapatıp uzun uzun soludum.  Çocukluğumdan beri severdim reyhan kokusunu.   –       Vay, dediğim […]

ADANA PORTAKALI 1978 yılının soğuk bir Aralık günü, öğlenden sonra satışların sona erdiği saatlerde,  Berlin sebze halinin koridoruna uzunlamasına dizilmiş masaların etrafında oturan yirmi kadar Alman kabzımaldan kendilerine sunmuş olduğum portakallar ile ilgili düşüncelerini duymayı bekliyorum.  Eminim; “Aman tanrım bu ne lezzet, bu ne tat, bu ne aroma!” gibi nidalar duyacağım onlardan. Sabırla bekliyorum. Ama, […]

ANALAR-BABALAR GÜNÜ Birkaç tanesi dökülmüş olan tütün sarısı dişlerini göstere göstere “Buyursun abilerim” diyerek her iki elinde birer halka tatlı ile dükkana giren seyyar satıcıya “Ne o? Bu gün havanda değilsin herhalde Refik efendi?  Beleş meleş derdin hergün?” diye sordu fotoğrafçı İsmail, kafasını rötuş yapmaka olduğu negatiften kaldırarak. “Boşver abi be!   dedi tatlıcı Refik “Az […]

3378  İlkokul üçüncü sınıftayız.  Öğretmenimiz Muzaffer hanım, kızlar önde erkekler arkada olacak şekilde,  tüm sınıfı üçerli sıraya sokmuş bizi postaneye götürüyor.  Her ne kadar arada bir “sırayı bozmayın” diye bağırıyorsa da sıranın bozulmasını aslında pek önemsemiyor olmalı ki durup bize bakmıyor bile, zira o zamanlar Adana caddelerinde motorlu taşıta rastlamak şimdilerde yolda uzay mekiğine rastlamak […]

YEDİNCİ ZEYTİN Garsonun getirdiği tabaktaki siyah zeytinleri üçüncü sayışıydı Ali’nin; …yirmi üç, yirmi dört ve de yirmibeş!  Onları önce gözleri ile saymış, sonra çatal ile beşer beşer guruplamış, şimdi ise  birer birer tabağın diğer yarısına yuvarlayarak tekrar saymıştı.   Evet, tastamam yirmibeş zeytin vardı tabakta.  Bu bir tesadüf olamazdı.  Kendisi zeytin sayımı ile meşgulken garsonun getirmiş […]

BAZILARI SICAK SEVER Elinde tutmakta olduğu, yaprakları sararmış ve buruş buruş olmuş eski bir derginin iç sayfalarının birisinde gördüğü bir kadının siyah beyaz resmi dikkatini çekmiş, resmin yanındaki yazıyı dudaklarını kıpırdata kıpırdata okumaya çalışıyordu Yaşar. “Ba-zı-la-rı sı-cak see-verrr”, “so-me li-ke it hot”. “Güzel bir kadın” dedi içinden, “kimdir ve şimdi nerededir acaba?” Diğer resimde, pek […]